«Roland Garros»dagi murosasiz dueldan so‘ng Carlos Alcaraz va Jannik Sinnerning navbatdagi uchrashuvi yana tennis olamini portlatadigandek tuyulgandi. Ammo US Open dagi hal qiluvchi bahs bir yoqlama kechdi: Alcaraz 6:2, 3:6, 6:1, 6:4 hisobida g‘alaba qozondi va «Grand Slam» darajasidagi shahsedevri hissi paydo bo‘lmadi. Asosiy sabab — Sinnerning ideal holatdan juda yiroq o‘yini: u na tempga, na bosimga, na o‘z kutganlariga dosh bera oldi.
Alcaraz ishni uddaladi: servis, intizom, «darslik»dagi zarbalar
Ispan tennischi birinchi servis nuqtayi nazaridan turnirni ibratli o‘tkazdi — yetti o‘yinda servisini atigi uch marta sindirishdi va final ham bu progressni tasdiqladi. Muhim lahzalarda Carlos doim kuchli birinchi servis topdi: to‘rtinchi setda o‘z servisida 15:30 bo‘lganida, Sinner qayta breyk uchun osilib turgan paytda, keyingi uch rallining ikkitasi eys bilan yakunlandi — taranglik darhol pasaydi.
Alcarazning rejasi mutlaqo pragmatik edi: to‘pni sifatli kiritish, returnni chuqur qilish, so‘ngra raqibni forhend, yo‘nalish almashuvlari va tezkor oyoqlar bilan bo‘g‘ish. «Bezaklar»ni u me’yorida qo‘shdi — kortga tortuvchi sleyslar, o‘z vaqtida drop-shotlar, ularning ortidan loblar va obvodlovchi zarbalar. Muhimi, ijodkorlik sarguzashtga aylanmadi: butun o‘yinda Carlosda bitta ham muvaffaqiyatsiz drop-shot yo‘q, tavakkal esa deyarli har doim pozitsiya bilan ta’minlandi.
Sinnerda uzilish: foizlar, ritm, konsentratsiya
Italiyalik, aksincha, ehtimol, so‘nggi ikki mavsumdagi eng yomon uchrashuvini o‘tkazdi. Eng avval ko‘zga tashlangani — birinchi servis foizining qulashidir (taxminan 48%). «Grand Slam» finali uchun bu — deyarli hukm: bepul ochkolar va birinchi zarba ustunligisiz Jannik uzoq rallilarga kirishga majbur bo‘ldi, u yerda esa Alcaraz tezroq, moslashuvchanroq va xilma-xildir.
Sinner uchun yuqori tempni ushlash va Carlosning to‘liq ochilib o‘ynashiga yo‘l qo‘ymaslik hayotiy muhim: aks holda ispan ralli tuzilishini bosqichma-bosqich yoyadi va to‘pga ideal tayyorgarlikda yetib keladi. Finalda bu temp Jannikkda tez-tez buzilib ketdi: ba’zan barqaror edi, biroq ko‘proq — juda yopishqoq va bashoratli. Bosim ostida Sinner kutilmaganda ojiz ko‘rindi: yaxshi birinchi servisdан keyin forhendlar auta uchib ketdi, 30:30 va 40:40 da o‘rinsiz dabl-foltlar paydo bo‘ldi, servisni ushlab qolishda bekhend «o‘chib qoldi». Natijada — o‘z servisida to‘rtta geymni boy berdi va ko‘plab ochkolarni raqib dahosidan ko‘ra ko‘proq o‘z xatolari bilan hadya qildi.
Fizika yoki psixologiya?
Oqilona bahona o‘z-o‘zidan keladi: yarim finalda italiyalik qorin mushaklaridagi muammo sabab shifokorni chaqirgan va finalga qadar holati yaxshilanadi, deb ishontirgandi. Noqulaylik to‘liq ketmagan bo‘lsa, Alcarazga qarshi ozgina yetishmaydigan tetiklikning o‘zi ham uchrashuvni ag‘daradi. Ammo mental tomoni ham ishlamadi: ortiqcha hayajon — yoki aksincha, yetarli «olov»ning yo‘qligi — to‘pga kech chiqishlarga, chiziq yaqinida ikkilanib qaror qabul qilishga va returnda kechikkan moslashuvlarga olib keldi. Oxir-oqibat Jannik yo shunchaki «o‘tish» rejimida o‘ynadi, yo majburiy bo‘lmagan xatolar silsilasiga qulab tushdi — hisob tezda qo‘ldan chiqdi.
Yagona yorqin bo‘lak — ikkinchi set
Qisqa fursat Sinner ritmni tutib oldi: ikkinchi setni u returnni erta olish, forhend diagonali bo‘ylab agressiya va ikkinchi servisdаn keyingi yaxshiroq pozitsiya tanlovi hisobiga oldi. Biroq bu yorug‘ parcha tendensiyaga aylanmadi. Uchinchi set boshidayoq Alcaraz to‘p chuqurligi va yo‘nalishi bilan nazoratni qaytardi, Jannikka esa birinchi servis foizi yana pasaydi, muhim pallalardagi aniqlik larzaga keldi — va uchrashuv yana ispan diktovkasiga o‘tdi.
Keyingi qadamlar: titul uchun zarur tuzatishlar
Sinner uchun yaxshilash rejasi aniq va amaliy. Avvalo, birinchi servisni barqarorlashtirish: tezlikka kilometr qo‘shish shart emas; foizni va servis yo‘nalishlarining variativligini oshirish muhim — shunda ko‘proq birinchi zarba bilan kort ochiladi. Ikkinchidan, qabulda tempni qaytarish: ikkinchi servisda kort ichkarisiga bir qadam, markaz bo‘ylab agressiv javob — Alcarazni vaqt resursidan mahrum qilish. Uchinchidan, katta ochkolarda tanlovni soddalashtirish: qiyin holatlardan nozik estetika o‘rniga keng koridorlar bo‘ylab ishonchli geometriyani tanlash.
New Yorkda Alcaraz finallarni shou qilmasdan ham yutishi mumkinligini — intizom, chuqurlik va «oddiy» reja bexato ijrosi bilan — ko‘rsatdi. Sinner esa teskarisini isbotladi: birinchi servis biroz pasayib, diqqat tarqalganda, hatto uning a’lo darajadagi zarba kuchi ham tavakkalga qurilgan urinmalar to‘plamiga aylanadi. US Open finali klassik bo‘lmadi — raqiblarning potensiali teng emasligi uchun emas, balki o‘sha kecha haqiqatan ham o‘ynagan yagona odam bo‘lgani uchun. Bu duel yana epopeya darajasiga qaytishi uchun Jannikka eng avvalo o‘ziga qarshi yutqazishni to‘xtatish kerak.
