Antoine Semenyo Premier League’da kuchli bo‘limni o‘tkazmoqda, shuning uchun Bournemouth qanot hujumchisi atrofidagi transfer shov-shuvi kuchayishi tabiiy. Top-klublar qiziqishi fonida Arsenal’ning sobiq futbolchisi Paul Merson o‘yinchiga shunchaki nufuzli nomga uchmaslikni, eng muhimi esa bitta savolni aniq hisoblab chiqishni tavsiya qiladi: ertaga Manchester City’ni kim boshqaradi — va yangi kelgan futbolchi bu tizimda qaysi rolni oladi?
“Klubning baland nomi — daqiqalaring kafolati emas”. Xatarlar va rol haqida suhbat
— Paul, matbuot Semenyo Manchester City’ga o‘tishga moyil ekanini yozmoqda. Bu qaror mantiqiymi?
— Mantiq bor: City g‘alaba qozonishga odatlangan “mexanizm”. Ammo futbolchi faqat qayerga kelayotganini emas, kimning qo‘liga kelayotganini ham tushunishi kerak. Qanot hujumchisi bir oyga emas, shartnoma imzolaydi. Bu to‘rt yil ham bo‘lishi mumkin — va bu muddat ichida juda ko‘p narsa o‘zgaradi.
— Raqobatni nazarda tutyapsizmi?
— Faqat raqobat emas. City’da raqobat doimiy: har kuni asosiy tarkibdagi o‘rningni isbotlaysan. Men boshqa narsani aytyapman: Pep Guardiola Manchester City’da yana qancha qoladi? Bugun tizim muayyan tamoyillarga “tikilgan” — to‘p nazorati, pozitsion hujumlar, so‘nggi uchlikda aniq rollar. Ertaga yangi murabbiy kelishi mumkin va u Semenyo unga kerak emasligini yoki uni boshqa vazifada ko‘rishini aytadi. Sen esa allaqachon shartnomani imzolagansan va klubga “bog‘langansan”.
— Demak, asosiy savol murabbiymi?
— Eng muhim savollardan biri. Pep tizimida har bir futbolchi mexanizmning bir bo‘lagi. To‘liq mos kelsang, o‘sasan. Mos kelmasang, sifatli futbolchi bo‘lsang ham chetda qolib ketishing mumkin. Shuning uchun Semenyo qarorni sovuqqonlik bilan qabul qilishi kerak: “sovrin yutadigan klubga bormoqchiman” emas; “menga qanday rol tayyorlanadi va bir yildan keyin o‘sha rol uchun kim mas’ul bo‘ladi?”
Sovrinlar magnitdek: Semenyo’ni “shaharliklar”ga tortayotgan narsa nima?

— Ammo bir nozik jihat bor: xabarlarga ko‘ra, Semenyo Manchester United va Liverpool qiziqishiga qaramay, City’ni tanlayapti. Nega?
— Sababi sovrinlar. Qanot hujumchisi eng pishiq davrida — u 25 yoshda — va u shuni ko‘ryapti: bir loyihada sen chempionliklar va finallar uchun kurashasan, boshqasida esa qayta qurilish bo‘lishi mumkin. Psixologik tomondan bu tushunarli: futbolchilar “bir kuni” emas, aynan hozir yutishni xohlashadi.
— Siz bunday tanlovni qo‘llab-quvvatlarmidingiz?
— Tanlov ongli bo‘lsa, har qanday variantni qo‘llab-quvvatlayman. Antoine City’da har bir daqiqa uchun raqobat qilishini, katta o‘yinlarda tarkib formadan ko‘ra taktika sabab o‘zgarishi mumkinligini tushunsa va bu chaqiriqni qabul qilsa — ha. Ammo faqat medallar uchun borib, maydondagi vaqtini o‘ylamasa, bu keyin umidsizlikka aylanishi mumkin.
City, Manchester United, Liverpool: bitta qanot hujumchisi uchun turli yo‘nalishlar
— Keling, hammasini joyiga qo‘yaylik. Semenyo uchun variantlar nimasi bilan farq qiladi?
— City maksimal tizim va maksimal talablar degani. Faqat birga-birda yutish yetmaydi: to‘g‘ri joylashishing, chiziqlar orasida to‘g‘ri ochilishing, himoya ortiga o‘z vaqtida yugurishing, yarim hududlarga (half-space) o‘z vaqtida kirishing kerak. Manchester United va Liverpool’da kontekst boshqacha bo‘lishi mumkin: qanot hujumchisining roli ko‘proq “to‘g‘ridan-to‘g‘ri” bo‘ladi — tezlik, vertikal o‘yin va o‘tish fazalaridagi (transition) ish birinchi o‘rinda turadi. Savol shuki: Semenyo qayerda tezroq va yorqinroq ochiladi?
— Bournemouth-chi? Umuman u yerda qolishning ma’nosi bormi?
— Agar gap rivojlanish va barqaror o‘yin amaliyotida bo‘lsa — ha. Ba’zan sen doim asosiy tarkibda o‘ynaydigan va hujum senga xos kuchli tomonlar atrofida qurilgan klubda yana bir mavsum o‘tkazish, birdan yuqoriga sakrab, keyin chetda qolib ketishdan ko‘ra foydaliroq bo‘ladi. Ammo bu faqat aniq reja bo‘lsa ishlaydi; “kutib turamiz” bilan bo‘lmaydi.
Chelsea hikoyasi: qiziqish kelgani kabi nega tez yo‘qoldi?

— Chelsea mavzusi ham chiqqandi: klub transfer bo‘yicha ma’lumot so‘ragani, keyin esa bitimdan voz kechgani aytildi. Bu bozor haqida nimani ko‘rsatadi?
— Bu odatiy hol. Katta klublar o‘nlab futbolchilar bo‘yicha dosye yig‘adi: statistika, profil, tibbiy xatarlar, ligaga moslashuv va murabbiy talablari — hammasi ko‘riladi. Keyin ichki tarkib mantiqi ishga tushadi: “bu pozitsiyada bizda allaqachon futbolchilar bor, hozirgi hujum chizig‘iga ishonamiz”. Semenyo uchun bu signal: qiziqish — kafolat emas. Bugun ro‘yxatdasan, ertaga emassan; chunki ustuvor yo‘nalishlar, byudjet yoki murabbiy talabi o‘zgargan bo‘ladi.
Top-klublarni harakatga keltirayotgan raqamlar
— Baribir, nega aynan hozir uning atrofida shuncha gap?
— Chunki u natija beryapti. Premier League’da 16 o‘yinda 8 gol va 3 assist — bu shunchaki “omadli seriya” emas, o‘yinga real ta’sir ko‘rsatishdir. Qanot hujumchisi uchun masala faqat gol urish emas; jarima maydoniga to‘g‘ri vaqtda kirish, sherikni topish, hujumning so‘nggi fazasida to‘g‘ri qaror qabul qilish ham muhim. Dunyoning eng qiyin ligasida bunday ko‘rsatkichlar ko‘zdan qochmaydi.
“To‘g‘ri qaror — orzu emas, hisob-kitob”. Merson’dan yakuniy fikr

— Semenyo’ga bitta jumla ayta olsangiz, nima der edingiz?
— “Kelajagingni hissiyot bilan imzolama.” U o‘ziga halol javob bersin: yaqin ikki yilda u uchun nima muhimroq — barqaror asosiy tarkib va rivojlanishmi, yoki sovrinlar uchun eng yuqori darajada raqobatmi? Va ikkinchisi: murabbiy kim bo‘ladi, rol intervyularda emas, maydonda va taktik rejada amalda qanday belgilangan? Javoblar aniq bo‘lsa — qadam tashlash mumkin. Aniq bo‘lmasa, kutib turish va aynan o‘zi uchun ishlaydigan lahzani tanlash yaxshiroq.







