Odatda Los Angelesda g‘alabalar chiroyli sahna bilan taqdim etiladi — toj, proyektorlar, Kingning yirik planlari. Kuzda birdan ma’lum bo‘ldiki, “Lakers” odatdagi dekorlarsiz ham yashay oladi. LeBron James uzoq karyerasida birinchi marta muntazam mavsum ochilish o‘yinini o‘tkazib yubordi, Luka Dončić og‘riq bilan maydonga tushdi va kamida bir haftaga safdan chiqdi, ammo jamoa… parchalanib ketmadi. Aksincha, raqobatbardoshligicha qoldi, ba’zan esa — chinakam jasorat ko‘rsatdi. Bo‘shab qolgan taxtga kutilmaganda Austin Reaves qulay joylashdi va tomoshaboplik hamda raqamlar bera boshladi. Bu nima uchun muhim — nafaqat turnir jadvali uchun, balki tashkilot ichidagi kuch muvozanati uchun ham? Keling, bosqichma-bosqich ko‘ramiz.
Oson o‘tadigan raqiblar emas: bu bo‘lakni “uy vazifasi” deb yozib qo‘yib bo‘lmaydi
Yutuqlarni raqiblarning zaifligi bilan tushuntirish — oktabr uchun odatiy vasvasa. Biroq bu yerda ish bunday ketmaydi. Minnesota va Golden State bukmekerlar nazarida doimiy ravishda favoritlar doirasida, Sacramento esa play-off eshigini barabanchi qat’iyati bilan taqillatmoqda. Hattoki yosh va qo‘rqmas Portland ham hozir sovg‘a emas: Chauncey Billups hibsga olingach va Tiago Splitter vaqtincha bosh murabbiy etib tayinlangach, to‘rttadan uch g‘alaba keltirildi; yagona mag‘lubiyat — Clippersdan, biroq Jazz va Warriors ustidan shov-shuvli g‘alabalar bor.
Buning ustiga, “Lakers” tarkibida shunchaki teshiklar emas — ba’zi joylarda butunlay yorilishlar bor. Portlandga qarshi ular yetti yo‘qotish bilan maydonga tushdi. Yo‘q bo‘lganlar orasida Adou Thiero va Maxi Kleber kabi “katta yo‘qotish emas” deyish mumkin bo‘lganlar ham, shuningdek ritm, himoya va to‘p tashishni ta’minlaydigan ishchi otlar — Marcus Smart bilan Gabe Vincent ham bor edi. Minnesota qarshisida rotatsiya deyarli olti yarimgacha qisqardi: Dalton Knecht 36 daqiqa o‘ynadi — mashg‘ulotlardagi fenomen, rasmiy o‘yinlarda esa uzoq vaqt aniq mo‘ljalga ura olmayotgan o‘sha futbolchi. Jaxson Hayes, Nick Smith Jr. va Bronny James ko‘proq navbat kutdi, ta’siri esa kam bo‘ldi.
Sir shundaki, bu yerda “highlight uchun yirik hisoblar” emas, nozik g‘alabalar bor edi. Har ikkala uchrashuvda ham natija tig‘iz chiziqda muvozanatlandi va bemalol boshqa tomonga og‘ishi mumkin edi. Aynan shunday ochkolar aprel kelganda ko‘pincha oltin qadriyatga aylanadi.
G‘arbda g‘alabaning bahosi — yarim qadam: kichik farqlar matematikasi
O‘tgan mavsum G‘arbning yuqori yarmi qay darajada shafqatsiz darajada zich ekanini ko‘rsatdi: konferensiyada uchinchi bilan to‘qqizinchi o‘rin o‘rtasidagi tafovut atigi ikki mag‘lubiyat — 50–32 va 48–34. Bunday sharoitda “Lakers”ning yulduzlarsiz va odatiy chuqur rotatsiyasiz ham g‘alaba qilishni o‘rganishi hayot-mamot masalasi. Bir yakunni tortib olish, kuchli o‘rtamiyonalardan ochko uzib olish, back-to-backlarda cho‘kib ketmaslik — bu “kosmetika” emas, balki kelajakdagi joylashuvning poydevori.
Bundan tashqari, taqvim ham rahm qilmaydi: to‘rt kunda — uch o‘yin, ularning ikkitasi safarda. Barcha cheklovlarga qaramay, LAL o‘tgan yilga qaraganda kamroq mo‘rt ko‘rinmoqda. Jamoa imkoniyatlarda hanuz tor, ammo xarakterda ancha zich. Va ba’zan shu ham yetadi.
“Hakamlar yordam beradimi?” Yo‘q. Uslub chiziqqa borishga o‘zi yordam beradi
Ha, to‘rtinchi chorakda Timberwolves shamolni hushtaklar bilan orqasiga oldi — mehmonlar ikki xonali ustunlikda turgan paytda ikki noaniq epizod ularga foyda berdi. NBAda bunday lahzalar ko‘p uchraydi. Ammo umumiy kartinada “Lakers” “hakamlar bilan maxsus munosabat”da emas, balki o‘zining hujum modeli bilan yashaydi. Ular o‘yin boshiga jarima zarbalarida liganing yuqori qismida, jarima tashlashlar farqida esa doim yetakchilar orasida (taxminan +10 urinish; faqat Houston oldinda). Bu bilan birga, tanlanma kichik va masofa uzaygani sayin raqamlar baravarlashadi — birinchi oyda doim shunday bo‘ladi.
Bu yerda kalit — mifologiyada emas, geometriyada. “Bo‘yalgan hudud”ga qancha ko‘p kirilsa, shuncha ko‘p kontakt bo‘ladi va natijada chiziqqa boriladi. Aksincha, raqib uch ochkoli chizig‘i ortidan qanchalik agressiv hujum qilsa, shuncha kam jismoniy aloqa va hushtak bo‘ladi. Rockets mavsumni raqiblarga nisbatan uch ochkoli tashlashlarda ulkan minus bilan boshladi, “Lakers” ham shu ko‘rsatkichda oxiridan ikkinchi. Buning evaziga LA uch soniyalik hududdan olingan ochkolarda top-4da. Minnesota qarshisida ikkala jamoa ham 22 ta jarima tashladi, biroq LAL “bo‘yalgan hudud”dan 60, Wolves esa 44 ochko oldi. Rudy Gobert 38 daqiqa o‘ynaganiga va faul muammosiz yurganiga qaramay, natija aynan shu yerdan ildiz oldi.
“Lakers”ning tili sifatida baland to‘sqich: maydon, o‘qish va tezkor qarorlar
LeBron yo‘qligida va Luka jarohatlanganda Redick jamoasida haqiqatan sozlangan yagona konstruktsiya qoldi — baland to‘sqich va maksimal spacing. Odatda Deandre Ayton Reavesga to‘sqich qo‘yadi, ikki o‘yinchi burchaklarga cho‘ziladi, uchinchisi “45 daraja”da turadi. Ayton to‘sqich ustasi emas, ammo gavda hal qiladi: bunday “devor”dan vaqt yo‘qotmay o‘tish qiyin. Reaves raqibini orqasiga olishni, yarim bo‘yalgan hududga kirishni va qaror daraxtining barcha shoxlarini bir paytning o‘zida yodda tutishni o‘rgandi: leyap, tashqariga pas, bigmenga qisqa uzatma.
Aytonning ochko yig‘ishdagi roli halol va tushunarli. Halqa tagida u ko‘pincha faqat alley-oop va tip-inlar bilan xavfli; biroq to‘p olgach 3–4 metrda yuqori foiz bilan tashlaydi — faqat ortiqcha o‘ylanmasa bo‘lgani. “Tut — ot” ishlaydi; “tut — o‘yla” ko‘pincha ikkilanishga va xatolarga olib keladi. Sloveniya yulduzi safda bo‘lganida bu — kattaga tabiiy yuk taqsimoti edi; Luka qisqa roll’da markazni a’lo darajada topardi. U chetga chiqqach ham model o‘zgarmadi — bu murabbiylar shtabiga eng katta maqtov: velosipedni yo‘lda qayta ixtiro qilish shart bo‘lmadi.
Perimetr jim: uzoq artilleriya hozircha aksayapti
Muammo aynan uch ochkolida. O‘tgan mavsum “Lakers” modadan ortda qolmaslikka urindi: tarkib toza “shooterlar jamoasi”ga to‘g‘ri kelmasa-da, ligadagi o‘rtachadan bir oz ko‘proq va aniqroq tashlashdi. Bahorda esa Minnesota bularning barchasini vintigacha yechib, seriyani oldi.
Yozda “Lukaga mos snayperlar” kelmadi. Hozir perimetrdan ishonchli ko‘rinayotganlar — Austin Reaves (15/39 — ≈38,5%), Rui Hachimura (8/20 — 40%) va yoqimli syurpriz Jake LaRavia (9/18 — 50%; Wolvesga qarshi muhim o‘yinda 5/6). Qolganlar — asab o‘yini: Dončić 7/22 — chidasa bo‘ladi; Knecht 3/16, Vincent 2/10, Smart 1/7. Jarred Vanderbilt yozda burchakdan uchlikni sayqalladi, ammo besh o‘yinda besh urinish — barchasi noaniq.
Bunday tor perimetr tahdidi bilan hujumning “kengligi”ga tayanib bo‘lmaydi. Uchlik ulushi va aniqligida LAL uchinchi o‘nlikda. Vaqt o‘tishi bilan foiz ko‘tarilishi mumkin, ammo raqib skautlari allaqachon strelkalarni ichkariga chizmoqda: perimetrdan yordam ber, “bo‘yalgan hudud”ni yop. Rol o‘yinchilari tashlay boshlamasa, hujum uchun haqiqatan ham qiyin kunlar keladi.
Himoya yig‘ilish rejimida: g‘oya bor, sinxron yo‘q
O‘z maydonlarida “Lakers” hozircha samaradorlikda taxminan 20-o‘rin atrofida — halol, ammo taassurot qoldirmaydigan daraja. Falsafa tushunarli: “bo‘yalgan hudud”ni gavjum tutish, halqa ostidagi oson ochkolarni kesish, perimetrda risklar bilan yashash. Yon ta’sir — raqib uchun ko‘p sonli ochiq uchliklar va bu zarbalarda taxminan 40% aniqlik — mana sizga cho‘kishlar.
Bunga yana inson omilini qo‘shing. LeBron yozni to‘liq tayyorgarliksiz o‘tkazdi, Smart va Vincent deyarli darrov chiqib ketdi, rotatsiya esa tebranyapti. Bunday himoya “uzun qo‘llar” va atletizm bilan qurilmaydi — sinxron va avtomatizmlar zarur. Ularni yig‘ish uchun haftalar kerak. Ijobiymi? Jamoa tezkor hujumlardan yeb qo‘yiladigan oson ochkolarni minimallashtiryapti. Portland atigi 9, Minnesota esa 14 erta hujum ochkosi oldi. Beqaror kuz uchun foydali sug‘urta.
Austin Reaves, “bir daqiqalik yulduz” versiyasi: o‘zingni aldamagan highlightlar
Luka davolanayotganda Austin shaxsiy feyerverk uyushtirdi: 27 soatda 92 ochko, so‘ng Minnesota qarshisida 28 ochko va 16 assist. Samaradorlik — kattalardek basketbol. Bu shiftni uzoq saqlab bo‘lmaydi — bu normal: oktabr ko‘pincha shaxsiy rekordlarga saxiy. Ammo Kevin Garnettning Reavesning soddaroq jamoada birinchi variant bo‘lishga tayyorligi haqidagi so‘zlari havodan olingan emas.
Bu klub uchun ham, Reavesning o‘zi uchun ham ikki karra foyda. Birinchidan, omadsiz pley-offning “qayta quyilishi” ishonch bilan ketmoqda — psixologik to‘siq yorildi. Ikkinchidan, to‘g‘ridan-to‘g‘ri pul hisoblagichi ishladi: Austinning 2026/27 mavsumi uchun $14,9 mln o‘yinchi opsiyasi bor, uni ishga tushiradigan ssenariyni tasavvur qilish qiyin. Bozor ko‘proq to‘laydi, yozda yetti-sakkiz klubda maosh chegarasi ostida salmoqli joy bo‘ladi.
U uzoq masofada kim bo‘lishi mumkin: Hayward qolipi va muvaffaqiyat shartlari
Profil bo‘yicha Reaves hozir eng yaxshi davrdagi Gordon Haywardni xavfli darajada eslatadi: toza birinchi variant, “o‘rtamiyona” jamoada 20–22 ochko, o‘yinni o‘qish, ko‘p qirralilik. Bu “NBA top-20” klubi emas, ammo to‘g‘ri ekotizimda mustahkam “birinchi raqam”. Ikki shart bilan: birinchisi — ligadan yuqori darajadagi jamoaviy himoya, shunda hujumda ortiqchasini qoplamaysan; ikkinchisi — me’yoriy raqobat (ya’ni Sharq). Los Angelesda hozircha har ikkisi ham savol ostida, ammo yo‘nalish to‘g‘ri.
Paralel ravishda takas qiymati ham o‘sib bormoqda. “Mazali” kontraktga deadline atrofida talabgorlar topilishi muqarrar. Shu bilan birga, Austinni tor ixtisosli 3&D o‘yinchisiga aylantirish ma’nosiz — bozor to‘yingan, narx pasaygan. Dončić va LeBron bilan bir beshlikda ko‘p dribling qilish baribir imkonsiz; demak, uni hozir ko‘proq to‘p bilan ta’minlash uchun yana bir asos bor — rivojlanish va vitrina.
Pelinkaning konstruktori: Luka ostiga kim kerak va yozda nima bo‘ladi
Menejment uchun halol chorrahada turish aniq. Yozda “Lakers” payrollida sezilarli bo‘shliq ochiladi: LeBron, Hachimura, Vincent, Kleber, Hayes shartnomalari yakunlanadi. Intuitsiya shuni deydi: Rob Pelinka hozirgidan kattaroq, himoyada ishonchliroq va Lukaga mosroq profilni nishonga oladi. Jamoa hanuz elit rim-runner va “toza” 3&D forvardsiz yashamoqda — detal ko‘p, ammo hammasi mexanizmgacha aylanmayapti. Tarkib “oraliq” tuyg‘usini beradi, transformatsiyaga yo‘naltirilgan.
Hissiyot siyosati: sokin g‘alabalar, sokin King
LeBronsiz g‘alabalar faqat jadval haqida emas. Bu medial muvozanat haqida ham. Jamoa 3–2 bilan boshlaganda va munosib raqiblarni yutayotganida King uchun qayiqqa tebranish keltirmaydi — balandparvoz gaplar va yengil sabotaj g‘alaba fonida yomon sotiladi. Bu “rejim”ni ko‘rganmiz: Warriors bilan o‘yindagi chetlanishdan ikki kun o‘tib — tabassumlar, high-five va ortib borayotgan ishtirok. Ishoning: pasayish kelsa, juda ma’noli jumlalar ham paydo bo‘ladi — bevosita Jamesdan yoki “to‘g‘ri” jurnalistlar orqali.
So‘nggi nuqta: buyuk kelajak uchun kichik g‘alabalar eng ishonchli valyuta
Bularning barchasi shov-shuvli takasni va “to‘g‘ri” finalni kafolatlaydimi? Albatta yo‘q. “Lakers” hanuz chuqurlikda cheklangan, perimetrda beqaror va himoyani yo‘lda yig‘moqda. Ammo muhim narsa sodir bo‘lyapti. Jamoa ikki yulduzsiz ham natija reykasini ushlab turibdi, Reaves yirik rolga (va yirik chekka) qonuniy da’vogarga aylanmoqda, klub esa muzokara stolida ham, o‘zining ierarxik o‘rmonida ham qulayroq pozitsiyani egallamoqda.
G‘arbda, uchinchi bilan to‘qqizinchi o‘rin orasida atigi ikki mag‘lubiyat bo‘lgan joyda, oktabrdagi har bunday g‘alaba aprel taqvimida oson o‘rnini topadi. Va baxtli ssenariyga ishonish biroz osonlashadi — “Lakers” birdan ideal bo‘lib qolgani uchun emas, balki hammasi ularga qarshi bo‘lganda ham yutishni o‘rganishgani uchun. NBAda bu eng ishonchli valyuta.
