Kontrat yüzyılı: 285 milyon doların ardındaki sır nedir?
Shai Gilgeous-Alexander’ın Oklahoma City Thunder ile yaptığı yeni anlaşma, dört yıllık 285 milyon dolarlık “süper maks” kontrat. Maaş tavanının (salary cap) yüzdesi açısından bakıldığında bu, standart bir süper maks; ancak ligin gelirlerindeki patlama, mutlak rakamı zirveye taşıdı. Kanadalı yıldız sezon başına ortalama 71,25 milyon dolarla dört büyük Kuzey Amerika ligindeki tüm yıldızlardan daha fazla kazanacak.
Rüya sezonu: MVP, şampiyon ve sayı kralı için argümanlar
Paranın sahada güçlü gerekçeleri vardır ve SGA bu gerekçeleri fazlasıyla sağladı. 2024/25 sezonunda:
- normal sezonun En Değerli Oyuncusu (MVP) seçildi;
- maç başına 32,7 sayı ile sayı krallığını kazandı;
- Thunder’ı hem Batı’da hem de tüm NBA’de en iyi derece olan 68 galibiyete taşıdı;
- şampiyonluğa ulaşarak Finaller MVP’sini de koleksiyonuna ekledi.
Buna karşın verimliliği düşmedi: 5 ribaunt, 6,4 asist, 1,7 top çalma, elit şut yüzdesi ve sakatlık listesinde neredeyse sıfır gün. Aynı sezonda normal sezon ve finaller MVP’si olan ilk oyuncu unvanını 12 yıl sonra tekrar hayata döndürdü; bu da sonraki her kontratı “ne kadar” sorusuna indirger.
Süper maks matematiği: Neden tek bir onay yeterli oldu?
Süper maks uzatma için kâğıt üzerinde All-NBA üç takımından birine girmek yeterlidir. SGA bu “asgari” şartı geçen yıl çoktan yerine getirmişti ancak 2026 yazına kadar beklemedi ve garantileri hemen aldı. Ek teşvik ise “yedi yıl aynı kulüp” kuralıdır: kariyerinin ilk dört yılında takas edilen oyuncu, yeni takımında da süper maks imzalayabilir. Bu nüans onu Clippers’tan Thunder’a taşımış ve şimdi mevcut işvereninin lehine çalışmıştır.
Risk mi hesap mı: Yıldız neden yarının büyük ikramiyesi yerine garantiyi seçti?
SGA’nın bir yıl daha bekleme cazibesi vardı. Maaş tavanının yıllık %10 artması hâlinde 2026 yazındaki beş yıllık uzatma neredeyse 380 milyon dolara çıkacaktı. Ancak Kanadalı iki tehdidi tarttı:
- Toplu iş sözleşmesi: Mevcut CBA 2029/30 sezonu sonunda bitiyor. Lokaout veya maksimum kontrat formülünde sert revizyon ihtimali var.
- Yaş ve sağlık: SGA dayanıklılığıyla ünlü olsa da hiçbir oyuncu sakatlık riskinden azade değildir.
Bugün alınan 285 milyon tamamen garantili ve yeni kontratın ilk iki yılında Thunder, eski tarifeden yaklaşık 40 milyon dolar ödeyerek maaş bordrosu ile lüks vergisinde ciddi tasarruf sağlıyor.
Kendi menajeri: Komisyon tasarrufu ve süper yıldızlar için ders
Görüşmelerden hemen önce oyuncu, menajeriyle yollarını ayırdı ve anlaşmayı bizzat sonuçlandırdı. NBA’de standart menajer komisyonu %4’tür. Dört yılda bu, yaklaşık 11 milyon dolarlık net tasarruf demektir. Joel Embiid ve Jaylen Brown gibi benzer yolu deneyenler oldu; fakat onların pazarlıkları daha zordu. SGA ise LeBron veya Stephen Curry gibi “garanti süper maks” kastına ait: kulüpler, daha ilk buluşmada maaş tavanının izin verdiği her şeyi vermeye razı.
Moda driplingi: Bir basketbolcunun spor ayakkabıyı milyon kaynağına dönüştürmesi
Saha içi maaş, finansal bulmacanın yalnızca yarısı. SGA, Skims, Canada Goose ve özellikle Converse ortaklıklarından yılda yaklaşık 18 milyon dolar kazanıyor. 2024’te sadece sözleşmesini uzatmakla kalmadı, aynı zamanda markanın basketbol kolunun yaratıcı direktörü oldu. Tasarımcılarla birlikte Shai 001 modelini - altın tonlarda, kişisel logosuyla - piyasaya sürüyor.
Kanadalı yıldız Moda Haftalarını düzenli ziyaret ediyor, GQ ve Dazed kapaklarında yer aldı, Met Gala kırmızı halısında üç kez yürüdü. Vinícius Júnior gibi futbolcularla dostluğu, Avrupa pazarında da etki alanını genişleterek her fotoğraf çekimini nakde çeviriyor.
Kim daha çok ödüyor: NBA, MLB mi yoksa NFL mi?
SGA’nın kontratının devasa görünmesinin temel nedeni kadro yapılandırmasıdır. NBA’de kadro 15, aktif liste 13 oyuncudan oluşur; MLB’de 26, NFL’de 53. Yayın hakları ve sponsorluk gelirlerini ne kadar az kişi paylaşırsa, kişi başına düşen dilim o kadar kalın olur.
- NBA — ortalama yıllık maaşta mutlak şampiyon.
- MLB — toplam tutarda lider (10–15 yıllık sözleşmeler sayesinde).
- NFL — en öngörülemez liga: sadece oyun kuruculara 200 milyon doların üzerinde garanti veriliyor.
Los Angeles Dodgers yıldızı Shohei Ohtani’nin kâğıt üzerindeki 70 milyon dolarlık yıllık maaşı, ödemelerin 2034’ten itibaren taksitlendirilmesi nedeniyle çoğunlukla geleceğe ertelenmiş durumda. Juan Soto’nun 46 milyon dolarlık sabit ücreti var, ancak sözleşmesi 15 sezona yayılmış. Bu yüzden ortalama rakamda rekor hâlâ SGA’nın elinde.
Futbol dünyasıyla aradaki fark hâlâ kapanmadı: Cristiano Ronaldo, Al-Nassr ile yıllık yaklaşık 244 milyon dolar kazanıyor. Ancak NBA, Avrupa’nın dev kulüplerine çok yaklaştı ve ligin yeni yayın anlaşması 2030’a kadar bu mesafeyi tamamen kapatabilir.
Thunder ekonomisi: Franchise, yıldız oyuncusuyla birlikte değerleniyor
SGA’nın Clippers’tan takas edilmesinden bu yana geçen altı yılda Oklahoma City’nin değeri 1,6 milyardan 3,65 milyar dolara yükseldi. Aynı dönemde kâr (EBITDA) %130 arttı. Evet, tüm kulüpler değer kazandı; ancak Thunder ortalamanın üzerinde büyüyor ve süper yıldızın payı açık:
- Kupalar ve galibiyetler medya haklarını yükseltir, bilet satışlarını artırır.
- Kişisel marka satışları patlatır — SGA formaları NBA Store rekorları kırıyor.
- Kadro istikrarı piyasaya “kazanmak için harcamaktan korkmayan kulüp” mesajı verir.
Kulüp sahipleri için bir yıldıza fazla ödeme yapmak, rekabet gücünü kaybedip kombine satışlarının düşmesinden daha ucuzdur.
Yönetim dersleri: Süper yıldızlardan tasarruf edilmez
Gilgeous-Alexander hikâyesi, zamanında yapılan cesur bir uzatmanın gecikmiş bir anlaşmadan daha ucuza geldiğini hatırlatır. Genel menajer Sam Presti, yıldız henüz All-Star olmadan üç yıl önce ona “mütevazı” 173 milyonluk maksimumu verdi. Potansiyele yatırım yapan Thunder, kontratı kısa sürede piyasadaki en değerli sözleşmeye dönüştürdü.
Bugün rakamlar büyüdü ama mantık değişmedi: yıldız varlık, cap-hit’ten daha hızlı değerlenir. Geleceğin MVP’sine parayı önceden garantileyen Oklahoma, lüks vergisi çizgisinin altında alan yarattı ve şampiyonluk penceresini açtı.
Sonuç: Ücretler ve hedeflerde yeni çağ
Shai Gilgeous-Alexander’ın anlaşması sadece banka bakiyesi değil, NBA’in yeni seviyesinin işaretidir. Liga, en iyi oyuncularını futbol devleriyle kıyaslanabilir gelir seviyelerine çıkarıyor ve bunu rekabet dengesi bozulmadan başarıyor. Kanadalı ise sahada, iş dünyasında ve modada tam özgürlük kazanarak kariyerini, markasını ve pazarlık sürecini bizzat yönetebilen bir dönemin yüzü oluyor.
Kulüp sahipleri ve taraftarlar başarı formülünü arıyorsa, cevap basit: bir süper yıldız bul, ona güven ve büyük yatır. Franchise değerleri ve şampiyonluk bayrakları hızla yükselirken bu stratejinin faizle geri döndüğü açık.
