Eğer Man City taraftarıysan, Pep’in geleceğiyle ilgili son muhabbetler banka bildirimi gibi: “Kartınızla ilgili bir sorun var.” Kâğıt üstünde Guardiola’nın sözleşmesi 2027 yazına kadar — oh, bir nefes. Ama adam son dönemde geleceği öyle sisli konuşuyor ki, sanki nazikçe “Pep, biraz dinlensen mi?” diye dürtüyorlar. Üstüne bir de kulisler iyice gaz veriyor: bu sezonun Manchester’daki son sezonu olabileceği söyleniyor. Biz bunun gerçek bir yol ayrımı mı, yoksa klasik kış dönemi “haber sakızı” mı olduğunu tartışırken, bahisçiler çoktan bekleme listesini dizmiş.
“Etihad” Üzerinde Sis: Sözleşme Var, Netlik Yok
Guardiola sadece bir teknik direktör değil; resmen bir işletim sistemi. Ve o sistem “bakacağız”, “bilmiyorum” gibi cümlelerde takılmaya başlayınca taraftar otomatik olarak panik moduna geçiyor. Ayrılık sadece bir ihtimal olsa bile, bu ölçekte bir kulüpte halefi önceden hesaplamaya başlarlar. Çünkü “temmuzda düşünürüz” demek, ön liberoyu evde unutup maça çıkmak gibi: havalı durur, pek uzun sürmez.
Bahisçi Dörtlüsü: Hepsi %16, ama Karakterler Farklı
Enzo Maresca — “Bizden Biri”, ama “Chelsea” Valiziyle (16%)
Maresca mantıklı görünüyor: adam “City” mutfağını içeriden biliyor — kulüp yapısında çalışmış, Guardiola’nın yöntemlerine, fikirlerine ve topa sahip olma aşkına yakından temas etmiş. Üstelik bazı sağlam kaynaklar onu gerçek aday olarak anıyor. Tek soru şu: “Chelsea” insanı sakin sakin bırakır mı? Yoksa hâlâ dramayı ve bol sıfırlı tazminatları mı seviyorlar?
Maresca ise söylentileri net kesiyor: “%100 spekülasyon” tadında, “2029’a kadar sözleşmem var, bu işlere vaktim yok.” E tabii, klasiktir: bir teknik direktör “vaktim yok” diyorsa, genelde “vaktim var ama size ayırmıyorum” demek istiyordur.
Vincent Kompany — “Efsane Döndü” Hikâyesi, ama Önce Bugünü Çözün (16%)
Kompany işinde olay basit: Manchester geçmişi bu ihtimali romantik yapıyor, Guardiola da daha önce “Bir gün City’yi o çalıştıracak” demişti. Belgesel senaryosu hazır: kaptan eve döner, tribünler duygulanır, kulüp de “heritage” modunda beş tane video patlatır.
Ama küçük bir detay var: Kompany şu an “geçmişe dalıyorum” modunda değil, “buradayım ve şimdi çalışıyorum” modunda. Bu da gayet normal. Yine de dürüst olalım: “City” kapıyı çalarsa, en odaklı hoca bile bir saniye düşünür. Çünkü “sana tapılan kulübü yönetmek” bir teklif değil, resmen bir cazibe testi.
Míchel Sánchez — City Football Group’un İçinde, Yani Neredeyse Aileden (16%)
Míchel’in adaylığı sessiz ama tehlikeli — hani şu orta sahada fark etmediğin, sonra iki asist çıkarıp “oha” dedirten oyuncu gibi. “Girona”yı çalıştırıyor; “Girona” da City Football Group’un bir parçası. Yani adam ekosistemin içinde: prensipleri, dikey yapıyı, panikten çok pası önemseyen felsefeyi biliyor.
Üstelik CV’si lafta değil: “Girona”nın La Liga’da sürpriz yapıp üst sıralara tırmandığı sezon “tesadüf kıvılcımı” değil, teknik yapı göstergesi. “City” açısından bu tercih epey pragmatik duruyor: daha az adaptasyon, daha az kültür şoku, daha çok “aynı futbolu oynuyoruz, sadece ses tonu değişti.”
Andoni Iraola — “Pres” Bir Yaşam Tarzıysa, Adamın Özgeçmişi Bu (16%)
Iraola Premier League’de artık çaylak değil ve “Bournemouth”ta en zoru yaptı: takımı ligde figüran gibi değil, fikri olan bir ekip gibi gösterdi. Sürekli bir yerlere yazılıyor — “Real”e gider, “Liverpool”a gider… Bu da genelde şuna işaret: adam gerçekten iyi, sadece kenarda tablette karizmatik durmuyor.
Bir de ayrı “bonus”: sözleşmesi 2026 yazında bitiyor. Yani teoride “City” onu uzay ücreti gibi bir tazminat ödemeden alabilir. Teknik direktörlerin bazen yıldız forvet parası ettiği bir dünyada, bu resmen “Black Friday indirimi” gibi.
Sadece İlk 4 Değil: Listelerde ve Hayallerde Gezen Diğer İsimler
Ana favorilerin hemen arkasında “neden olmasın?” dedirten isimler var, ama herkesin bir pürüzü bulunuyor.
Mesela Oliver Glasner, “Crystal Palace”la kupalar görmüş bir isim — kupayı gören hocayı İngiltere sever, bu net. Luis Enrique ise “fazla iyi, gerçek olamaz” kategorisi: “PSG”de işler tıkırındayken niye dev beklentilerin olduğu yepyeni bir projeye geçsin?
Unai Emery de listede, ama burada hemen “Aston Villa” ve 2029’a kadar sözleşme gerçeği çıkıyor. Böyle detaylar da pazarlığı iki bölümlük dizi değil, beş sezonluk drama yapar.
Sonra iş biraz futbol fantezisine dönüyor (ama bazen tam da oradan sürpriz çıkar): Zinedine Zidane (ya olursa?), Pep Lijnders (asistanlıktan başa geçmek ayrı oyun), Julian Nagelsmann, Mikel Arteta, Roberto De Zerbi, Jürgen Klopp, Xabi Alonso, Xavi… Öyle bir liste ki, istersen kura çekip canlı yayın yaparsın.
Asıl Mesele: “City” Hoca Değil, Bir Sonraki Dönemi Seçiyor
Büyük soru isimlerden çok şu: Pep gerçekten giderse, kulüp ideoloji olarak “ikinci Guardiola”yı mı arayacak, yoksa stili değiştirip risk mi alacak? Listeye bakınca şimdilik tek mesaj var: “City” devrim değil, kontrolün; düzenin; akıllı futbolun devamını istiyor. Ve açıkçası anlaşılır: araba gidiyorsa, motoru yolda söküp değiştirmezsin. Direksiyonu tutacak, pedalları karıştırmayacak birini bulursun.
