
El Larguero yayınında ve kulislerde defalarca aynı nakaratı duydum: "Barcelona"da Lamine Yamal'ın günlük alışkanlıkları konusunda artan bir endişe var. Bu ne bir hüküm ne de bir bardak suyun yeteceği yerde yangın çıkarmaya çalışma. Ama söz konusu yıllar boyunca projenin yüzü hâline gelmiş 17 yaşındaki bir kanat oyuncusu olunca, kulüp her uyarı sinyaline dikkat kesiliyor — ve herkes için aynı oyun kurallarına uyulmasını bekliyor.
Günlük hayatın kırmızı çizgisi
— Manu, endişenin özünde ne var?
— Ayrıntılarda. Kimse skandallardan ya da disiplin sicilinden bahsetmiyor. Konu, yetişkin bir futbolcu için 'ufak tefek' sayılabilecek, ama bu yükü taşıyan bir genç için risk işareti olan rejim ve günlük alışkanlıkların detayları. Bu; uyku, dakiklik, maçlara hazırlık ve bir üst düzey kulübün koyduğu çerçevelere uyabilme meselesi.
— Bu panik nedeni mi?
— Hayır. Bu, birbirimize karşı dürüst olmamız için bir neden. "Barça" Lamine'in yalnızca kanatta bir fenomen olarak değil, aynı zamanda takımını peşinden sürükleyen bir profesyonel olarak da büyümesini istiyor.
PSG maçı öncesi gecikme: herkesin takıldığı an
— Somuta gelelim: "PSG" maçı öncesindeki taktik toplantısı hikâyesi.
— Evet, Lamine Şampiyonlar Ligi maçı günündeki toplantıya geç kaldı. Böyle durumlarda — disiplin onun için biçim değil öz olan — Hansi Flick oyuncuyu genellikle ilk 11'den çıkarır. Başkalarıyla da birden çok kez böyle oldu.
— Peki bu kez neden ceza uygulanmadı?
— Bildiğim kadarıyla sportif direktör Deco devreye girdi. O koşullarda takımı ilk 11'deki oyuncusundan mahrum bırakmamanın daha makul olduğuna teknik direktörü ikna etti. Sonuçta Lamine maça ilk dakikadan itibaren başladı; ama ilke gereği "geç kaldıysan dakika olarak ödersin" jesti masada kalmıştı. Maç 1:2 bitti, fakat mevzu skor değil — emsal meselesi.
Teknik ekip ve soyunma odasının tepkisi: "Herkes için kurallar"
— Flick bunu nasıl karşıladı?
— Kararının tartışmaya açılmasından hoşlanmadı. Alman hocalar, soyunma odası içinde tüzüğün sulandırılmasına hassastır. Bir yaptırım varsa, herkes için aynı olmalıdır.
— Peki takım?
— İçeride bir şaşkınlık oluştu: denildi ki, madem daha önce Jules Koundé, Raphinha ve Iñaki Peña benzer durumlarda gerçekten yaptırımla karşılaştı, o hâlde Yamal için neden istisna yapıldı? Elit düzeyde eşit kurallar güvenin para birimidir. Onu kaybedersen bir devreden fazlasını kaybedersin.
Flick'in yalanlaması ve benim pozisyonum
— Flick, kararına baskı yapıldığı yönündeki anlatıları kamuoyu önünde yalanladı.
— Hakkıdır. Baş teknik direktörün tutumuna saygı duyar ve onu not ederim. Kendi adıma, gündelik düzeni içeriden bilen insanlardan duyduklarımı aktarıyorum. Çatışmayı büyütmüyorum: kriz değil, endişeden söz ediyorum. Ama yapının içindeki tartışmaya göz kapamak da sorunun yokmuş gibi davranılması demektir.
Yamal'ın şu anda ihtiyacı olanlar
— Kulüp ve oyuncu için bir sonraki adım ne?
— İki şey. Birincisi, mentorluk. Lamine'in yanında; uykudan beslenmeye, medya hijyenine kadar üst düzey ritimde yaşamayı öğretecek yetişkinler olmalı. İkincisi, öngörülebilir kurallar. "İstisna olsun diye istisna" yok. Geç kaldıysan, statün, bonservis bedelin ve etrafındaki hype ne olursa olsun sonuçlarına katlanırsın.
— Peki sportif taraf?
— Sahada Yamal bir pırlanta. Ama pırlantalar bıçakla değil, sabır ve zanaatla açılır. Doğru yontulursa dönemler onun üzerine inşa edilir; yanlış yontulursa "detayların engellediği yeteneklerden" birine dönüşür.
Sonuç: göz ardı edilemeyecek bir sinyal
— Öyleyse kriz mi, işin bir parçası mı?
— İşin bir parçası. Ama bu, yarın toparlamak yerine bugün duyulması daha iyi olan o ilk endişe. "Barça" Yamal'ı kırmak istemiyor — ona büyümesinde yardımcı olmak istiyor. Bunun için net çerçeveler ve eşit sorumluluk gerekli. O zaman gençlik bir mazeret olmaktan çıkar ve olması gerektiği şeye dönüşür: yüksek hız tuzağı değil, büyük kariyere sıçrama tahtası.
İşin özeti şu: Can sıkıcı olanı zamanında söylemek, gerçekten kötü haberlere karşı en iyi korumadır.