14 Eylül sabahı boks için kara bir gün oldu. Ricky Hatton, Büyük Manchester’a bağlı Hyde’daki evinde ölü bulundu. Polis, ihbar üzerine olay yerine geldiklerini doğruladı ve ölümün şüpheli görülmediğini bildirdi; eski şampiyon 46 yaşındaydı. Spor dünyası yas ile şaşkınlık arasında kaldı: Hatton sadece birkaç ay önce ringe dönüşünü duyurmuştu.
Hyde'dan Dünya Unvanlarına
Ricky "The Hitman" Hatton, 2000’lerin Britanya boksunun simgelerinden biri oldu. Onun büyük çıkışı, 2005’te Kostya Tszyu’ya karşı aldığı galibiyetti; bu zaferin ardından süper hafif sıklette zirveyi sağlamlaştırdı ve Manchester boks ekolünün yüzü hâline geldi. Yoğun pres, vücut çalışması ve karakter — tribünlerin binlerce kişiyle dünyayı dolaşıp peşinden gittiği özelliklerdi. Hatton’ın profesyonel karnesi 45 galibiyet, 3 mağlubiyet ve 32 nakavttı.
Kaderin Dönemeçleri: Mayweather, Pacquiao ve Zor Dönüş
Hatton’ın yenilgisiz serisi Aralık 2007’de Floyd Mayweather ile yaptığı maçta sona erdi. Bir buçuk yıl sonra Manny Pacquiao’ya karşı daha da sarsıcı bir yenilgi geldi. 2012’de Ricky yeniden başlamak istedi — tek bir maç için döndü, ancak Vyaçeslav Sençenko’ya nakavtla kaybetti ve eldivenleri kesin olarak astı. Bu kariyer sayfalarını kendi de en zoru olarak nitelendiriyor, bunları atlatmanın herhangi bir 12 raunttan daha zor olduğunu kabul ediyordu.
İplerin Dışındaki Mücadele
Aktif kariyeri bittikten sonra Hatton depresyon, alkol ve uyuşturucu sorunları hakkında açıkça konuştu. Onun dürüstlüğü yüzlerce sporcuya ve taraftara ruh sağlığına başka bir gözle bakma cesareti verdi: Ricky kişisel deneyimini kamusal bir desteğe dönüştürüyor, yardım aramanın ve zayıflıklardan utanmamanın önemini anlatıyordu. Bugün ona, karaciğer yumrukları ve alametifarikası olan presi kadar, bu samimiyeti için de teşekkür ediliyor.
Antrenör, Rehber, Sevgili Dede
Yıllar geçtikçe Hatton daha çok zamanı ringin öte yanında geçirdi. Gençlere yardım etti, kitaplarda yazmayanları paylaştı ve onların başarılarıyla içtenlikle gururlandı. Dikkat çeken hikâyeler arasında Zhanat Zhakiyanov’un şampiyonluk kemerine yürüyüşü de var; Ricky için bu, bir eğitmenin zaferiydi ve kişisel bir kemer kadar değerliydi. Spor dışında ise dede rolünün, onun için dünya şampiyonluğundan sonraki en güzel “görev” olduğunu gizlemiyordu.
Yarım Kalan Geri Dönüş: Dubai Bekleyemedi
Bu yaz Ricky profesyonel boksa dönüşünü açıkladı: 2 Aralık’ta Dubai’de onu 46 yaşındaki BAE’li boksör ve promotör Eisa Al Dah bekliyordu. Organizasyon yetkililerine göre bu, gösteri değil gerçek bir karşılaşma olacaktı. Hatton’ın kararı cesurdu — kendine ve zamana bir meydan okuma, siciline virgül değil ünlem koyma denemesi. Kader farklı hükmetti.
Sadece Kemerlerle Ölçülemeyen Miras
2024’te Hatton, Uluslararası Boks Şöhretler Müzesi’ne alındı — katkısının istatistiklerin ötesine geçtiğinin resmî teyidi. Ancak gerçek hatıra yalnızca unvanlar değildir; onun etrafında oluşturduğu taraftar kültürü ve sevilen stili — ileri gitmek, kısa mesafede savaşmak ve iplerin arkasına saklanmamak — de buna dahildir. Britanya boksu için o, sadece bir şampiyon değil; bir dönemin sesiydi.
Sonsöz Yerine
Ricky Hatton’ın hikâyesi, sahneleri yalnızca şampiyonluk günlerinde çekilmiş bir film değil. Hyde’dan çıkıp zirveye ulaşan, düşüp kalkan, başkalarını ayağa kaldıran ve taraftarlarının uğultusu eşliğinde yeniden sahneye dönmeye hazırlanan bir adamın kroniği. Çok erken gitti; fakat rekorlardan daha uzun yaşayan bir şey bıraktı: cesaretin yalnızca rakibe yürümek değil, zayıflıklarını dürüstçe söylemek olduğunu hatırlatan bir duygu. Bu duygu onun adını tribünlere ve ringlere daha uzun yıllar geri getirecek.
