Açık bir sohbette NBA şampiyonu Paul Pierce, “Golden State”in korku salan ekipten kendi görüşüne göre hâlâ sağlam ama artık şampiyonluk seviyesinde olmayan bir takıma nasıl dönüştüğünü anlattı. Jimmy Butler takası sonrası kısa “balayı” dönemine, çekirdeğin yaşına, modern ligin hızına ve “Warriors”ın yeniden şampiyonluk adayı olarak algılanması için nelerin olması gerektiğine dair Paul Pierce'ın değerlendirmelerini aktarıyoruz.
“Balayı bitti”: takas sonrası ilk izlenimler
— Paul, Jimmy Butler takası sonrası “Golden State”in yeniden kurulduğunu başlangıçta beğendiğinizi söylemiştiniz. Sizi ne etkiledi?
— Takımın ne kadar hızlı tazelendiği hoşuma gitti. Bu, yeni bir ilişki gibi: her şey parlıyor — yeni roller, enerji, duygular. Yıldızları rahatlatacak ekstra bir yaratıcı devreye girecek ve hücuma gereken agresifliği katacak gibi görünüyordu. Ama her “balayı”nın bir raf ömrü vardır: romantizm yerini rutine bırakır ve ilk plana sistemin parçalarının ne kadar uyumlu olduğu çıkar.
— Büyünün dağılmaya başladığını ne zaman hissettiniz?
— Duygular yatışıp ligin yaşı ve temposu oyunun kurallarını dayatmaya başladığında. İlk “vay” etkisi, uzun maratonda ve hele ki play-off'ta istikrar demek değildir.
“Yaş tempoyu affetmez”: çekirdek ve NBA hızı üzerine
— “Golden State” çekirdeğinin yaşı ne kadar kritik?
— Normal sezonda tecrübe ve basketbol IQ'su birçok açığı kapatır. Ama eleme serilerinde, her maçın tempo, mesafe ve atletizm savaşı olduğu yerde bacaklar hükmeder. Bugün “bir numaralar” ve “ikiler” erken geçişe fırlar, “uzunlar” hareket hâlinde handoff verir, beş oyuncu da yay gerisinden tehdit oluşturur. Yaşlı bir rotasyonla bu ritmi sürdürmek giderek zorlaşıyor.
— Bu fizik mi, yoksa kadro profili mi?
— İkisi de. Kanatlarda uzunluk ve taze bacaklar şart; her fazda “düşüş” yaşamayan 3&D oyuncuları gerekiyor. Tecrübe, çember korumasının ve perimetre hızının yerini tutmaz.
“Korku faktörü artık yok”: rakipler neden titremiyor
— “Korku faktörü”nün kaybolduğunu söylediniz. Bu pratikte ne anlama geliyor?
— Eskiden “Warriors”a karşı sahaya çıktığında, bir anlık dalgınlık — ve bir buçuk dakikada karşılıksız 12 sayı yiyebilirdin. Korku, isimlerden çok oyunu bir anda fırtınaya çevirme kapasitelerinden geliyordu: spacing, hareket, üçlük üstüne üçlük. Şimdi rakipler uyum sağladı. Takımlar şut gravitasyonuyla yaşamayı öğrendi, daha iyi switch ediyor, savunmayı daha çok geriyor ve mini serilerden sonra mental olarak kırılmıyor. Rakibin özgüveni çatlamayınca, senin mitin yavaş yavaş sönüyor.
— Bu taktik meselesi mi, yoksa personel mi?
— Hem şema hem icracılar. Kanatlarda uzunluk ve patlayıcılık azaldığında savunma o kadar evrensel olmuyor, hücum da daha öngörülebilir hâle geliyor. Bu ligde bunu herkes hızla okur.
“Gençlere yetişemiyorlar”: bugünün rekabeti
— “Golden State”in en çok zorlandığı takım profili hangisi?
— Genç ve “uzun”; tempoyla, tazelikle ve rotasyon derinliğiyle basan ekipler. Bu takımlar dalgalar hâlinde gelir: ilk beş ritmini bozar, ikinci grup hızla bitirir. Rakibin iki enerji dalgası varsa, fiziksel cevap vermek zorundasın. “Warriors” bugün daha çok tecrübeyle cevap veriyor ve uzun mesafede bu yetmiyor.
— O hâlde şampiyonluk penceresi kesin olarak kapandı mı?
— Bana göre evet. Bir seriyi kazanabilir, normal sezonda çıkış yakalayabilirler; ama şampiyonluğa oynamak, rakiplerin tempo ve uzunluğuna karşı bambaşka bir dayanıklılık seviyesi ister. Şu an orada değiller.
“Şampiyonluk sohbetine dönmek için ne gerekir”: illüzyonsuz reçeteler
— “Bir gecede gençleşmek” dışında ne önerirsiniz?
— Derinlik ve uzunluk. Play-off seviyesinde pozisyonel mismatch'leri tutan ve köşeden istikrarlı sokan bir “2'si 1 arada” kanat daha. Yayı ve transition savunmasını koruyacak daha fazla bacak. Topa baskıda faulsüz agresiflik, boyalı alanda dikeylik. Ayrıca normal sezonda gençlere dakika güveni; yoksa nisan geldiğinde kendinizi 7–8 kişiye sıkışmış bulursunuz.
— Steve Kerr sıkça uyum kabiliyetiyle övülüyor. Burada mesele koç mu, malzeme mi?
— Kerr şemayı değiştirmeyi bilir, bu tartışılmaz. Ama her şema eldeki personele dayanır. Ligin temposunda oynamak istiyorsan koça doğru profil oyuncuları ver.
Sonuç
— Kısaca, “Warriors” için bugünkü hükmünüz nedir?
— Bu, tecrübeli ve tehlikeli ama artık korkulan bir takım değil. Şampiyonluk penceresi, hissiyatıma göre, kapanmış durumda: rakipler sahaya elleri titreyerek çıkmıyor. Uzunluk, hız ve derinlik eklemedikçe de şampiyonluktan söz etmek gerçeklikten çok nostaljiye yakın.
