Lionel Messi, 2021 yazında “Barcelona”dan serbest oyuncu olarak ayrıldı ve “Paris Saint-Germain”de iki sezon geçirdi. Bugün “Inter Miami”nin forveti açıkça söylüyor: Paris aileye unutulmaz anlar verdi, ancak onun için oyundan alıştığı keyfi bulamadığı bir dönemdi. Bu samimi söyleşide Leo, neden bir “kabus” yaşamadığını, futboldan zevk almasını neyin zorlaştırdığını ve Miami'de meslek ile yaşam arasındaki dengeyi nasıl yeniden kurduğunu anlatıyor.
“Dram değil, eksik olan hafiflikti”
— Katalonya'da sık sık mutlu olduğunu söylüyordun. Paris'te ise duyguların farklı görünüyordu. Gerçekte ne yaşanıyordu?
— “Kabus” kelimesi uygun değil. Hiç öyle hissetmedim. Ama futboldan tam anlamıyla keyif de alamadım. Sözünü ettiğim şey içsel bir hâl: antrenman süreci, maçlar, günlük rutin — her şey eskisi kadar hafif akmıyordu. Sevdiğim işi yaptığımı biliyordum ama yine de kendimi gerçekten iyi hissetmiyordum.
“Paris aile için işledi”
— Buna karşın ailen taşınmayı olumlu karşıladı gibi görünüyor.
— Aynen öyle. Aile olarak harika bir deneyim yaşadık. Şehir inanılmazdı, ondan keyif aldık. Barcelona'dan ilk kez ayrılıyorduk; her şey yeniydi: dil, metropolün temposu, okulun ritmi. Böyle bir yeniden yapılanma her zaman kolay değildir ama bu dönem için Paris'e minnettarız.
“Futbol duygusal senkronizasyon ister”
— Sahada oyundan keyif almanı tam olarak ne engelliyordu?
— Üst düzey futbolda duyguların zanaatla örtüşmesi önemlidir. Fiziksel olarak hazır olsan bile her antrenmanı bekleten, maça gülümseyerek çıkartan o iç enerjiye — o kıvılcıma — ihtiyaç duyarsın. Paris'te o kıvılcım eksikti. Bu ne teknik ekiple ne de takım arkadaşlarımla ilgiliydi; daha çok ortama ve ritme karşı kişisel hassasiyetimle ilgiliydi.
“Miami oyunun tadını geri verdi”
— “Inter Miami”ye geçiş bu hissi değiştirdi mi?
— Evet. Miami'de günlük hayatın tadını yeniden hissettim: tesise gidiş, topla çalışma, takımla etkileşim. Burada yaşamın temposu farklı ve bana uyuyor. İçinde huzur duyduğunda futbol, sadece bugünün görevi değil, yeniden bir sevinç oluyor.
“Castelldefels'teki gibi günlük hayat”
— Mevcut düzeni Castelldefels'teki yaşamla karşılaştırdın. Benzerlik nerede?
— Kolaylıkta. Kulüp yakın, çocukların okulu da hemen yakında; her şey yürüme mesafesinde. Bir kompaktlık ve net bir düzen hissi var. Bu aileye, dolayısıyla bana yardımcı oluyor: evde düzen varsa sahada ayrıntılara — ilk kontrolün temposuna, doğru açılmaya, hatlar arasındaki ilk pasa — odaklanmak daha kolay oluyor.
“Mesafeyi seçiyoruz — trafiği böylece yeniyoruz”
— Miami trafik açısından zor bir şehir. Nasıl baş ediyorsunuz?
— Şehrin tam merkezinde yaşamıyoruz ve bu doğru bir seçim. Burada trafik gerçekten ciddi, bu yüzden güzergâhı ve programı yolda zaman yakmayacak şekilde planlamaya çalışıyoruz. Kaos azaldıkça toparlanmaya ve çalışmaya daha fazla enerji kalıyor.
“Paris dersi: konfor sonucun bir parçası”
— Geriye baktığında, PSG'deki sezonlar sana ne öğretti?
— Profesyonellik yalnızca fizik ve taktikten ibaret değil. Bağlam, gündelik yaşam, mikroklima, o iç rahatlık da önemli. Paris beni ve ailemi çok şey öğretti; bu deneyim için minnettarız. Ama benim için her günden keyif almak zordu. Miami'de ise birden fazla etken aynı anda örtüştü ve bu yüzden futbol yeniden mutluluk veriyor.
“Asıl kural — için huzur olan yerde oyna”
— İki yıl önceki kendine ne söylerdin?
— Ailen, yaşam ritmin ve sahaya gülümseyerek çıkma isteğinle örtüşen bir yer ara. Paris ne negatif bir deneyim ne de “kara bir leke”. Duygusal senkronizasyonun ne kadar önemli olduğunu gösteren, yolun değerli bir kesiti. Bugün her şeyin örtüştüğü bir yuvamız var. İçin huzurlu olduğunda oyun, bir zamanlar topu eline alma nedenin olur.
